JAPOŃSKIE GESTY I ZACHOWANIA
Komunikacja bez słów to jeden ze sposobów na utrzymanie harmonii w relacjach z innymi ludźmi. Japończycy do perfekcji opanowali sztukę codziennej pantomimy, a znane od pokoleń gesty mogą powiedzieć więcej niż słowa. Uścisk dłoni czy przytulanie są niemile widziane nawet w grupie przyjaciół. Poniżej przedstawiam wam najbardziej znane gesty i zachowania, których należy przestrzegać nawet jako turysta.
UKŁONY
Jest to najbardziej nam znany gest przywitania, który zastępuje podanie ręki. Jest on wykorzystywany również podczas żegnania się i ogólnie rzecz biorąc jest to sposób na okazanie respektu. Jest to temat obszerny jednak warto pamiętać o kilku zasadach. Nie wypada patrzeć się w oczy. Podczas pożegnania okazujemy większy respekt niż podczas powitania. Okazując szacunek osobie starszej lub postawionej wyżej prostujemy się z ukłonu dopiero kiedy odwróci się ona plecami. Chcąc okazać szacunek bo ktoś jest starszy itp. kłaniamy się odrobinę niżej od tej osoby. Kobieta wykonując ukłon musi spleść ręce z przodu na wysokości bioder, opuścić głowę oraz podczas ukłonu zgiąć ręce w łokciach. Mężczyzna natomiast powinien mieć ręce wzdłuż ciała. Mimo iż jest ścisły podział ukłonów to zawsze można kłaniać się delikatnie niżej, ale nigdy nie mniej. Podział jest ze względu na stopnie pochylenia względem pionu i wygląda następująco:
- 5 stopni to najlżejszy ukłon zarezerwowany dla najniższych rangą bądź najlepszych i najbliższych przyjaciół,
- 15 stopni to eshaku 会釈 czyli ukłon dla znajomych, którzy nie widzą się po raz pierwszy ale nie są zbyt blisko ze sobą,
UKŁONY
Jest to najbardziej nam znany gest przywitania, który zastępuje podanie ręki. Jest on wykorzystywany również podczas żegnania się i ogólnie rzecz biorąc jest to sposób na okazanie respektu. Jest to temat obszerny jednak warto pamiętać o kilku zasadach. Nie wypada patrzeć się w oczy. Podczas pożegnania okazujemy większy respekt niż podczas powitania. Okazując szacunek osobie starszej lub postawionej wyżej prostujemy się z ukłonu dopiero kiedy odwróci się ona plecami. Chcąc okazać szacunek bo ktoś jest starszy itp. kłaniamy się odrobinę niżej od tej osoby. Kobieta wykonując ukłon musi spleść ręce z przodu na wysokości bioder, opuścić głowę oraz podczas ukłonu zgiąć ręce w łokciach. Mężczyzna natomiast powinien mieć ręce wzdłuż ciała. Mimo iż jest ścisły podział ukłonów to zawsze można kłaniać się delikatnie niżej, ale nigdy nie mniej. Podział jest ze względu na stopnie pochylenia względem pionu i wygląda następująco:
- 5 stopni to najlżejszy ukłon zarezerwowany dla najniższych rangą bądź najlepszych i najbliższych przyjaciół,
- 15 stopni to eshaku 会釈 czyli ukłon dla znajomych, którzy nie widzą się po raz pierwszy ale nie są zbyt blisko ze sobą,
- 30 stopni to keirei 敬礼 zarezerwowany dla osób, którym chcemy okazać szacunek i nie wypada stosować go przy spotkaniach towarzyskich,
- 45 stopni to saikerei 最 敬礼 i jest to ukłon, który prezentuje najwyższy szacunek i jest zarezerwowany na specjalne okazje,
- Pełny ukłon wykonujemy klęcząc w wyciągniętymi rękami przed siebie. W dzisiejszych czasach nie używa się jego lecz dawniej w ten sposób kłaniano się np. cesarzowi lub swojemu panu.
- Pełny ukłon wykonujemy klęcząc w wyciągniętymi rękami przed siebie. W dzisiejszych czasach nie używa się jego lecz dawniej w ten sposób kłaniano się np. cesarzowi lub swojemu panu.
WIZYTÓWKI
Za każdym razem kiedy kogoś poznajemy wypada nie być osobą anonimową i w tym celu Japończycy wymieniają się wizytówkami. Należy daj ją trzymając ją w dwóch rękach palcem wskazującym i kciukiem wykonując lekki ukłon. W ten sam sposób bierzemy wizytówkę od drugiej osoby i nie wolno jej nam włożyć do kieszeni np. w spodniach. Będzie to odebrane jako ignorancja. Należy wizytówkę przeczytać i schować np. do portfela.
ZACZEPIANIE NA ULICY
Jeśli chcemy zaczepić kogoś obcego w wielkim mieście na nic się zda wołanie, nawet to bezpośrednie do kogoś. W takim wypadku najlepiej wykonać gest naruszenia przestrzeni osobistej. Należy unieść zdecydowanie zgięte ramię do wysokości klatki piersiowej trzymając wyprostowaną pionowo dłoń, tak aby osoba stojąca naprzeciwko widziała brzeg naszej dłoni. W ten sposób można zaczepić kogoś prosząc o zdjęcie czy pomoc w odnalezieniu drogi.
ZACHOWANIE W WINDZIE
Wsiadając do windy należy wyprostować się i przestać sprawdzać telefon.
KOMPLEMENTY
Do taktu należy również często komplementowanie rozmówcy. Nie należy nikogo krytykować i zachować uśmiech, oraz dobre stosunki z drugą stroną. Japończycy bardzo emocjonalnie podchodzą do sukcesów znajomych i cieszą się z nimi. Nawet wobec miernych efektów naszej próby rozmawiania w języku japońskim będzie my komplementowani słowami :Nihongo-ga joozu desu-ne" i aby odpowiednio zareagować nie wolno nam dziękować, gdyż w ten sposób wyjdziemy na pewnych siebie. Nie należy dziękować za słowa pochwały, a jedynie zaprzeczyć zachowując swoją skromność. Można zrobić to słowami przy jednoczesnym wykonaniu gestu zaprzeczenia. Należy delikatnie machnąć dłonią w pozycji pionowej, zwróconą kciukiem do góry. Przypomina to nieco ruch wachlarza. Jest to nieodłączny element zaprzeczenia, odmowy i negocjacji.
FOTOGRAFOWANIE
Japończycy kochają fotografować siebie i znajomych upamiętniając wydarzenia. W sytuacjach formalnych stoją wyprostowani patrząc prosto w obiektyw, a podczas fotografii prywatnych odruchowo wykonują gest "victory".
ŚCIĘCIE GŁOWY
Japoński gest ścięcia dłoni bardzo przypomina polską wersję jednak nie oznacza nadużycia alkoholu tylko wyrzucenie z grupy lub zwolnienie z pracy.
GEST PODLIZYWANIA SIĘ
Kolejnym gestem jest ruch rozcierania nasion sezamu. Lewa ręka symbolizuje naczynie, a prawą wykonujemy okrężne ruchy. Oznacza to podlizywanie się i nieszczerą uprzejmość.
ZŁOŚĆ
Kolejnym gestem jest pokazywanie rogów, którego nie wolno nam użyć w żarcie podczas robienia zdjęć bo oznacza on złość i zepsuty humor osoby o której mowa.
DŁUGI NOS
Jest również gest mówiący nam, że ktoś jest przemądrzały czyli ma długi nos. To dłoń zaciśnięta w pięść przyłożona do nosa.
PROSZENIE
Gdy Japończycy proszą o coś znajomych lub członków rodziny na czym im bardzo zależy wykonują charakterystyczny gest proszenia. Łączą dłonie na wysokości klatki piersiowej i rozsuwają łokcie na boki. Wzmacnia to prośbę, ale nie wolno go nadużywać. Jest ten gest używany przed przystąpieniem do jedzenia wraz z formułką "Itadakimasu". W ten sposób tak jakby prosimy o to aby posiłek był smaczny.
GEST OBIETNICY
Używają go zazwyczaj młodzi ludzie (głównie dziewczęta). Dwie osoby w ten sposób pieczętują zawartą umowę, zahaczając się małymi palcami prawych rąk i wypowiadając słowa "Yokusoku-genman".
JESTEM GŁODNY
Gdy ktoś jest głodny używa sformułowania "Onaka-ga sukimashita" czyli mam pusty żołądek. W zażyłych relacjach Japończycy często używają gest wyjścia do restauracji. lewą ręką trzymamy tak jakby miseczkę, a prawą wykonujemy ruch jedzenia pałeczkami.
WYSTARCZY
Japończycy często używają zwrotów "ii desu" "daijoobu desu" czy "kekkoo desu" i oznacza to jest dobrze w znaczeniu wystarczy. Stosuje się to między innymi w restauracji gdy ktos nalewa nam napój lub nakłada potrawę. Wypowiedzi towarzyszy delikatny ruch ręki powstrzymujący od dalszego nakładania. Podziękowanie w takiej sytuacji oznaczało by wdzięczność za gest i prośbę o więcej.
CHCĘ COŚ POWIEDZIEĆ
Aby wykonać taki gest należy delikatnie podnieść rękę do góry z wyciągniętym palcem wskazującym tak aby osoba na przeciwko widziała fragment środka naszej dłoni. Praktycznie wygląda ten gest tak samo jak u nas.
PROSZĘ ZAPŁACIĆ
Wykonujemy go poprzez skrzyżowanie dwóch palców skazujących.
PODEJDŹ
Ten gest bardzo przypomina naszą polską wersję jednak dłoń obrócona jest w drugą stronę tzn. wewnętrzna część jest w kierunku podłogi. Dodatkowo nie zginamy palców, którymi wykonujemy ruch do środka.
JEDZENIE PAŁECZKAMI
W Japonii nawet sam sposób jedzenia ma przypisane swoje zasady. Nie wolno jeść jedna pałeczką drewnianą, a drugą bambusową, ponieważ takimi przenosi się kości zmarłych. Dodatkowo nie wolno wbijać pałeczek na sztorc w ryż bo tak podaje się posiłek zmarłym. Dodatkowo nie wolno przy codziennym posiłku dzielić się jedzeniem podając go z pałeczek do pałeczek bo tak je się tylko na stypie. Sama kwestia jak je trzymać zależy już tylko od nas samych.
ZAKŁADANIE KIMONA
Nie wolno zakładać kimona od lewej do prawej gdyż tak ubiera się zmarłych. Zawsze nalezy to robic od prawej do lewej.
Za każdym razem kiedy kogoś poznajemy wypada nie być osobą anonimową i w tym celu Japończycy wymieniają się wizytówkami. Należy daj ją trzymając ją w dwóch rękach palcem wskazującym i kciukiem wykonując lekki ukłon. W ten sam sposób bierzemy wizytówkę od drugiej osoby i nie wolno jej nam włożyć do kieszeni np. w spodniach. Będzie to odebrane jako ignorancja. Należy wizytówkę przeczytać i schować np. do portfela.
ZACZEPIANIE NA ULICY
Jeśli chcemy zaczepić kogoś obcego w wielkim mieście na nic się zda wołanie, nawet to bezpośrednie do kogoś. W takim wypadku najlepiej wykonać gest naruszenia przestrzeni osobistej. Należy unieść zdecydowanie zgięte ramię do wysokości klatki piersiowej trzymając wyprostowaną pionowo dłoń, tak aby osoba stojąca naprzeciwko widziała brzeg naszej dłoni. W ten sposób można zaczepić kogoś prosząc o zdjęcie czy pomoc w odnalezieniu drogi.
ZACHOWANIE W WINDZIE
Wsiadając do windy należy wyprostować się i przestać sprawdzać telefon.
KOMPLEMENTY
Do taktu należy również często komplementowanie rozmówcy. Nie należy nikogo krytykować i zachować uśmiech, oraz dobre stosunki z drugą stroną. Japończycy bardzo emocjonalnie podchodzą do sukcesów znajomych i cieszą się z nimi. Nawet wobec miernych efektów naszej próby rozmawiania w języku japońskim będzie my komplementowani słowami :Nihongo-ga joozu desu-ne" i aby odpowiednio zareagować nie wolno nam dziękować, gdyż w ten sposób wyjdziemy na pewnych siebie. Nie należy dziękować za słowa pochwały, a jedynie zaprzeczyć zachowując swoją skromność. Można zrobić to słowami przy jednoczesnym wykonaniu gestu zaprzeczenia. Należy delikatnie machnąć dłonią w pozycji pionowej, zwróconą kciukiem do góry. Przypomina to nieco ruch wachlarza. Jest to nieodłączny element zaprzeczenia, odmowy i negocjacji.
FOTOGRAFOWANIE
Japończycy kochają fotografować siebie i znajomych upamiętniając wydarzenia. W sytuacjach formalnych stoją wyprostowani patrząc prosto w obiektyw, a podczas fotografii prywatnych odruchowo wykonują gest "victory".
ŚCIĘCIE GŁOWY
Japoński gest ścięcia dłoni bardzo przypomina polską wersję jednak nie oznacza nadużycia alkoholu tylko wyrzucenie z grupy lub zwolnienie z pracy.
GEST PODLIZYWANIA SIĘ
Kolejnym gestem jest ruch rozcierania nasion sezamu. Lewa ręka symbolizuje naczynie, a prawą wykonujemy okrężne ruchy. Oznacza to podlizywanie się i nieszczerą uprzejmość.
ZŁOŚĆ
Kolejnym gestem jest pokazywanie rogów, którego nie wolno nam użyć w żarcie podczas robienia zdjęć bo oznacza on złość i zepsuty humor osoby o której mowa.
DŁUGI NOS
Jest również gest mówiący nam, że ktoś jest przemądrzały czyli ma długi nos. To dłoń zaciśnięta w pięść przyłożona do nosa.
PROSZENIE
Gdy Japończycy proszą o coś znajomych lub członków rodziny na czym im bardzo zależy wykonują charakterystyczny gest proszenia. Łączą dłonie na wysokości klatki piersiowej i rozsuwają łokcie na boki. Wzmacnia to prośbę, ale nie wolno go nadużywać. Jest ten gest używany przed przystąpieniem do jedzenia wraz z formułką "Itadakimasu". W ten sposób tak jakby prosimy o to aby posiłek był smaczny.
GEST OBIETNICY
Używają go zazwyczaj młodzi ludzie (głównie dziewczęta). Dwie osoby w ten sposób pieczętują zawartą umowę, zahaczając się małymi palcami prawych rąk i wypowiadając słowa "Yokusoku-genman".
JESTEM GŁODNY
Gdy ktoś jest głodny używa sformułowania "Onaka-ga sukimashita" czyli mam pusty żołądek. W zażyłych relacjach Japończycy często używają gest wyjścia do restauracji. lewą ręką trzymamy tak jakby miseczkę, a prawą wykonujemy ruch jedzenia pałeczkami.
WYSTARCZY
Japończycy często używają zwrotów "ii desu" "daijoobu desu" czy "kekkoo desu" i oznacza to jest dobrze w znaczeniu wystarczy. Stosuje się to między innymi w restauracji gdy ktos nalewa nam napój lub nakłada potrawę. Wypowiedzi towarzyszy delikatny ruch ręki powstrzymujący od dalszego nakładania. Podziękowanie w takiej sytuacji oznaczało by wdzięczność za gest i prośbę o więcej.
CHCĘ COŚ POWIEDZIEĆ
Aby wykonać taki gest należy delikatnie podnieść rękę do góry z wyciągniętym palcem wskazującym tak aby osoba na przeciwko widziała fragment środka naszej dłoni. Praktycznie wygląda ten gest tak samo jak u nas.
PROSZĘ ZAPŁACIĆ
Wykonujemy go poprzez skrzyżowanie dwóch palców skazujących.
PODEJDŹ
Ten gest bardzo przypomina naszą polską wersję jednak dłoń obrócona jest w drugą stronę tzn. wewnętrzna część jest w kierunku podłogi. Dodatkowo nie zginamy palców, którymi wykonujemy ruch do środka.
JEDZENIE PAŁECZKAMI
W Japonii nawet sam sposób jedzenia ma przypisane swoje zasady. Nie wolno jeść jedna pałeczką drewnianą, a drugą bambusową, ponieważ takimi przenosi się kości zmarłych. Dodatkowo nie wolno wbijać pałeczek na sztorc w ryż bo tak podaje się posiłek zmarłym. Dodatkowo nie wolno przy codziennym posiłku dzielić się jedzeniem podając go z pałeczek do pałeczek bo tak je się tylko na stypie. Sama kwestia jak je trzymać zależy już tylko od nas samych.
ZAKŁADANIE KIMONA
Nie wolno zakładać kimona od lewej do prawej gdyż tak ubiera się zmarłych. Zawsze nalezy to robic od prawej do lewej.
Komentarze
Prześlij komentarz